Prezentujemy Państwu przywilej lokacyjny wsi Pupki w gminie Jonkowo. Tłumaczenie tekstu zawdzięczamy p. Rafałowi Zasańskiemu.
PUPKI – PUPKEN
1392. 20. Dezember. Frauenburg. ? Handfeste des Dorfes Pupkeim in Kreise Allenstein. [Źródło: CDW, Bd. III, nr 265, ss. 235-236].
Universis et singulis presentes litteras audituris vel visuris Nos Otto prepositus, Arnoldus decanus totumque Capitulum ecclesie warmiensis volumus fore notum, quod dudum de Anno domini Millesimo Trecentesimo Quadragesimo Septimo viijo. Kalendas Aprilis venerabilis viri domini Hartmodus prepositus Hermannus decanus totumque Capitulum, nostri predecessores, swadente eiusdem Capituli utilitate et profectu eontulerunt discerto viro Tolneken suisque veris heredibus et legotimis successoribus Quadraginta mansos ad locandum villam Dameraw, que modo Pupkeym nominatur. (Zum Schulzenamte gehören 3 Freihufen zu culmischen Recht, die kleinen Gerichte, der dritte Theil der Gefälle von den großen, die Hälfte des Krugzinses und aus bes onderer Gnade im See Swardyn freie Fischerei mit kleinen Gezeugen für den eigenen Tisch; eine jede der übrigen Hufen zinset zu Weichnachten eine halbe Mark und 2 Hühner.)
Verum cum temporibus nostris villam nostram predictam per agrimessorem nostrum mensurati facientes invenimus incolas dicte ville ultra numerum mansorum quos habere debent, Octo mansos de superflue possidere, ad petitionem ipsorum eosdem prefatis incolis vendidimus pro certa pecunie quantitate, quam ipsi nobis integre persolverunt. Volentes, ut ipsi incile ibidem habent, perpetuo habeant, et de quolibet eorum sicut de ceteris mansis censualibus nostris singulis annis super festo Nativitatis Christi cum censu ville absque tamen servicio solvere teneantur. Insuper utilitati nostre et ville predicte intendentes locavimus ipsius ville incolis quinque mansos nemoris, qui fuerant Hinrici de Garzyn agrimessor is nostri, cum quo propter comodum istuis ville permutacionem fecimus, quemlibet mansum quinque predictorum pro tribus fertonibus annuatim absque servicio ad eundem terminum cum censu ville. Quia vero privilegium antiquum seu literas per scultetum nobis oblatas invenimus partim incauta custodia partim vetustate consumptas, ipsas iustis ipsius supplicacionibus inclinati de Registro nostro extractas innovari et sigilli nostri appensione predictis omnibus in testimonium duximus roborari. Datum apud Ecclesiam Warmiensum predictam Anno domini Millesimo Trecentesimo Nonagesimo secundo, vicesima die mensis Decembris.
[TRANSLACJA]
20. grudnia 1392 r., Frombork. ? Przywilej dla wsi Pupki koło Olsztyna.
Wszystkim i każdemu z osobna, którzy będą ten dokument oglądać i czytać niech wiadomym będzie, że my Otton ? prepozyt, dziekan Arnold i cała kapituła kościoła warmińskiego oznajmiamy, iż roku pańskiego 1347, w ósmym dniu przed Kalendami kwietniowymi [25 marca] nasi poprzednicy, czcigodni mężowie i panowie: Hartmod ? prepozyt, dziekan Herman jak i cała kapituła postanowili nadać dla wspólnego pożytku czcigodnemu mężowi imieniem Tolneken oraz jego spadkobiercom i prawowitym następcom 40 łanów na założenie wsi Dameraw, którą Pupkami nazywają. (Z tytułu objęcia posady sołtysa na prawie chełmińskim Tolneken otrzymał trzy łany wolne, wszystkie dochody z sądownictwa mniejszego i trzecią część z sądownictwa większego, połowę dochodów z karczmy i możliwość połowu ryb małymi narzędziami w jeziorze Swardyn. Coroczny czynsz z pozostałych gruntów, płacony na Boże Narodzenie, wynosić będzie dalej pół grzywny [denarów] i dwie kury od każdego łanu.) Wprawdzie po mierzeniu i podziale gruntów tej wsi dokonanym przez mierniczych naszych okazało się, że wieś ma więcej łanów niż jest zapisane w przywileju. Osiem łanów okazało się zbytecznych, ale na prośbę mieszkańców sprzedaliśmy je za pewną, określoną sumę pieniędzy, którą w całości zobowiązali się spłacić. Chcemy aby mieszkańcy posiadający tę ziemię zatrzymali ją na zawsze, w taki sam sposób jak pozostałe łany czynszowe, z których zapłacą nam corocznie na Boże Narodzenie czynsz jak w przypadku łanów uzyskanych wcześniej. Ponadto dla pożytku naszego i tejże wsi postanawiamy przekazać pięć łanów lasu, który znalazł się po drugiej stronie granicy, a które to należały wcześniej do naszego mierniczego Henryka de Garzin, który wystąpił ze skargą. Mieszkańcy zapłacą nam rocznie 60 denarów [1/4 grzywny = wiardunek ? RZ] w tym samym terminie, co czynsz. Prawdą jest, że stary przywilej, który został zagubiony, odnaleziono w naszych starych, zniszczonych odpisach i na pokorną prośbę sołtysa, na podstawie rejestru naszego został odnowiony, i w obecności świadków pieczęcią naszą opatrzony. Datowano w [siedzibie] kościoła warmińskiego, roku pańskiego tysiąc trzysta dziewięćdziesiątego drugiego, dnia dwudziestego, miesiąca grudnia.