Łabuch, [w:] Słownik geograficzny Królestwa Polskiego i innych krajów słowiańskich, t.V, Warszawa 1884.
Łabuchy, niem. Labuch al Labuck, wś, pow. reszelski, st. p. Rothfliess, leży nad koleją toruńsko-wystrucką; założył ją r. 1586 biskup warmiński Marcin Kromer na 40 włókach, nadając je prawem chełmińskiem i z 2 służbami (ob. Kętrz., Ludn. pols. w Prus., str. 555). R. 1650 wystawił tu dziekan kapituły warmińskiej Szemborowski kaplicę, na korzyść której krótko potem (2 października 1659 r.) Sołtys Krysztof Grunenberg z Rothfliess wyznaczył znaczny legat (Ob. „Script. rerum Warmien.” I, 387 i 401). Podług lustracyi z r. 1656 wydane były Ł. w dzierżawę wraz z pobliskim Klajsakiem; obejmowały razem 40 włók, z których płacono 7 korcy pszenicy i tyleż żyta, 1 funt wosku i 1 fenig chełm. Por. Klajsak.